Trzepotanie przedsionków to arytmia w pewien sposób podobna do migotania przedsionków – w przypadku trzepotania częstotliwość skurczów przedsionków jest jednak mniejsza niż przy migotaniu. Przyczyną trzepotania przedsionków są przede wszystkim różne choroby serca, ale nie tylko one mogą doprowadzać do tego zaburzenia rytmu serca. Jakie jeszcze inne patologie mogą skutkować trzepotaniem przedsionków, jakie są jego objawy i na czym polega leczenie?
Leczenie trzepotania przedsionków
W leczeniu trzepotania przedsionków wykorzystywane są przede wszystkim leki antyarytmiczne oraz kardiowersja elektryczna. W przypadku pierwszych z wymienionych, w celu opanowania arytmii, chorym podawane mogą być dożylnie takie preparaty, jak np. amiodaron, diltiazem czy któryś ze środków należących do beta-blokerów. Kardiowersja polega zaś na wykorzystaniu wyładowania elektrycznego celem przywrócenia u pacjenta prawidłowego rytmu serca. Nie zawsze jednak istnieje możliwość jej wykonania: kardiowersję przeprowadza się wtedy, gdy od początku wystąpienia trzepotania przedsionków nie minęło więcej niż 48 godzin lub u chorych, u których zaburzenia rytmu serca trwają dłużej, ale są oni leczeni preparatami przeciwkrzepliwymi. W pewnych sytuacjach – szczególnie, gdy kardiowersja jest szczególnie wskazana – wykonuje się u chorych echokardiografię przezprzełykową i jeżeli w jej trakcie nie zostaną uwidocznione jakieś skrzepliny, to możliwe jest przeprowadzenie kardiowersji.
W przypadku uporczywych napadów trzepotania przedsionków zasadne może okazać się włączenie u pacjenta przewlekłej farmakoterapii. Stosowane w takiej sytuacji są podobne leki jak w przypadku potrzeby doraźnego unormowania rytmu serca, w leczeniu przewlekłym wykorzystywane są jednak doustne formy tychże leków. Nie bez znaczenia jest profilaktyka zakrzepowo-zatorowa – trzepotanie przedsionków zwiększa ryzyko m.in. udaru mózgu, dlatego też pacjentom, którzy często mają napady tej arytmii, mogą zostać zalecone leki przeciwkrzepliwe.
W razie, gdy farmakoterapia nie przynosi oczekiwanych efektów (a takowe, z wykorzystaniem leków przeciwarytmicznych, osiągnąć zwykle trudniej niż w przypadku migotania przedsionków), zasadne może okazać się przeprowadzenie u pacjenta zabiegu ablacji przezskórnej.
